Alternatieve geneesmiddelen

Archive for the ‘pijnen’ Category

Ziekte van bechterew

De ziekte van bechterew staat ook bekend onder de naam spondylitis ankylopoetica. De ziekte werd voor het eerst beschreven door de arts Bechterew. De bechterew ziekte is een reumatologische aandoening. Hierbij worden dus de gewrichten tussen het bekken en het heiligbeen ontstoken. De ontsteking gebeurt ook tussen de wervels. Hierbij ontstaat dus een littekenweefsel. Deze wordt dan opgevuld in de ruimte tussen de beenderen en vormt zich tot een bot. Hierdoor zal de wervelkolom een kromming krijgen waardoor de persoon in kwestie zal krom gaan stappen.

Symptomen van de Ziekte van bechterew

De symptomen van de ziekte zijn vrij afwisselend. Men zal vaak pijn ervaren in de rug en ook stijfheid in de billen. De stijfheid zal enige tijd duren. In sommige gevallen zal je zelfs hele dag last ervan hebben. Later zal je ook moeilijkheden hebben om de rug goed te bewegen. De meest voorkomen plek is de onderkant van de rug. Maar in gevorderde situaties kan dit zelfs in de boven rug voelbaar worden. De pijn kan ook zich verplaatsen naar de borstkas. Je kan ook pijn hebben in de gewrichten van je knieën en enkels. Nog een andere klacht is de oogontsteking. Je zal waarschijnlijk rode ogen krijgen en de ogen zullen pijn geven. Het is daarbij belangrijk om de oogarts te raadplegen om geen ernstige schade toelopen

Behandeling van de Ziekte van bechterew

Voor de ziekte van bechterew bestaat geen genezing. Er zijn enkele behandelingswijzen waardoor men de klachten kan laten verminderen. Er wordt aangeraden om zo veel mogelijk te bewegen. Aan de hand van fysiotherapie kan je oefening doen waardoor de bewegen van de rug wat makkelijker zal worden. De kans dat je rug krom zal worden, zal op deze manier verminderd worden. De arts zal ook medicaties kunnen voorschrijven om bepaalde klachten te verlichten. Het is aanbevolen om de arts eerst te raadplegen indien zulke klachten vastgesteld worden.

Atriale fibrillatie en ventriculaire tachycardie zijn vormen van snelle hartslagen die ernstig kunnen zijn. Als u een van deze hartproblemen hebt, zie hieronder het onderwerp atriale fibrillatie of ventriculaire tachycardie.
Wat is supraventriculaire tachycardie?
Supraventriculaire tachycardie (SVT) betekent dat van tijd tot tijd je hart zeer snel klopt voor een andere redenen dan fysieke inspanning, hoge koorts, of stress.

Soorten SVT zijn:

• Atrioventriculaire nodale re-entry tachycardie (AVNRT).
• Atrioventriculaire heen tachycardie (AVRT), met inbegrip van Wolff-Parkinson-White-syndroom.

Wat doet het hart tijdens een episode van SVT? Wanneer elektrische systeem niet goed werkt, waardoor het hart heel snel gaat slaan. Het hart slaat minstens 100 slagen per minuut en kan 300 slagen per minuut te bereiken. Na de behandeling of op eigen kracht, gaat het hart meestal terug naar een normale snelheid van 60 tot 100 slagen per minuut.
SVT kan snel beginnen en eindigen, en je kan geen symptomen hebben. SVT wordt een probleem wanneer het vaak gebeurt, duurt een lange tijd, of de symptomen veroorzaakt.
SVT wordt ook wel paroxismale supraventriculaire tachycardie (PSVT) of paroxysmale atriale tachycardie (PAT) genoemd.

Wat veroorzaakt SVT?

De meeste episoden van SVT worden veroorzaakt door defecte elektrische aansluitingen in het hart. Wat veroorzaakt het elektrisch probleem is niet duidelijk.
SVT kan ook veroorzaakt worden door bepaalde geneesmiddelen. Voorbeelden hiervan zijn zeer hoge niveaus van het geneesmiddel voor het hart digoxine of de longen medicijn theofylline.
Sommige soorten SVT kunnen in gezinnen voorkomen dus genetisch bepaald zijn, zoals Wolff-Parkinson-White-syndroom. Of ze kunnen worden veroorzaakt door een longaandoening zoals COPD of pneumonie.

Wat zijn de symptomen?

Sommige mensen met SVT hebben geen symptomen. Wanneer de symptomen wel aanwezig zijn, zijn dat:

• Hartkloppingen, een gevoel dat het hart is racen of stampende.
• Een beukende hartslag.
• Een duizelig gevoel of het gevoel licht in het hoofd.
• Andere symptomen zijn bijna-flauwvallen of flauwvallen (syncope), kortademigheid, pijn op de borst en keel, en zweten.

Pijn in de onderbuik. Een van de, zo niet, de meest voorkomende klacht bij de mens. Begrijpelijk als je nagaat hoeveel organen je hebt in je maagstreek. Denk hierbij aan je nieren, verschillende soorten darmen, de milt en ga zo maar even door. Door deze vele organen zijn er ook vele verschillende oorzaken van pijn in onderbuik. In dit artikel gaan we twee mogelijke oorzaken van pijn in onderbuik bespreken. Let wel, het gaat om een eileiderontsteking en een cyste in de baarmoeder or eierstok. Niet van toepassing voor pijn in de onderbuik bij mannen.

Eileiderontsteking

Om te beginnen, de eileiderontsteking. Ook wel bekend als “salpentigis”. Over het algemeen is een ontsteking in de eileider niet levensgevaarlijk. Het verloop van een dergelijke ontsteking verloopt dan over het algemeen ook onschuldig. Wel kan het leiden tot vermindering van de vruchtbaarheid tot zelfs helemaal onvruchtbaar worden. Wanneer u een eileiderontsteking te hebben is het dus wel verstandig om op tijd de huisarts te bellen. De pijn kan kan zowel rechts, links of op beide zijdes in de onderbuik plaatsvinden. Daarnaast bestaat de kans dat u temperatuursverhoging krijgt en dat u misselijk wordt. Naast deze symptomen kan het ook voorkomen dat u pijn in de bekken en/of onderrug heeft. Een eileiderontsteking wordt behandeld met een antibioticakuur gepaard met pijnstillers tegen de pijn.

Cyste in baarmoeder of eierstok

Als tweede wil ik het graag hebben over een cyste in de baarmoeder of eierstok. Een cyste is eigenlijk niks mee dan een gevuld zakje vloeistof. In de meeste gevallen is een cyste dan ook onschuldig. Een cyste kan op verschillende plaatsen in het lichaam voorkomen. Alleen wanneer een cyste in de baarmoeder of eierstok zit dan kan je hier behoorlijk wat last van hebben. Symptomen van een cyste zijn het hebben van een onregelmatige menstruatie en opkomende en weer weggaande hevige buikpijn. Over het algemeen knapt de cyste vanzelf en zul je hier weinig van merken. Echter, wanneer de cyste groter is dan 5 cm dan wordt deze vaak operatief verwijderd middels een kijkoperatie. Wat precies een cyste veroorzaakt is tot op de dag van vandaag nog steeds niet achterhaalt.